Zupa, czyli la minestra nie jest ulubionym jedzeniem Włochów. Rolę pierwszego dania pełni u nich zwykle makaron. Na chłodniejsze miesiące roku kuchnia włoska ma jednak kilka zup, które są popularne niezależnie od regionu. Jedną z nich, którą na stałe włączyłam do swojego repertuaru jest minestrone. Nie istnieje jedyny słuszny przepis na tę zupę. Zasada jest jedna: dużo warzyw sezonowych, czasem dodaje się jeszcze makaron lub ryż.
A czym się różni minestrone od minestry? Z punktu widzenia językowego minestrone, to większa wersja minestry (takie zgrubienie, jeśli można tak powiedzieć albo inaczej, odwrotność zdrobnienia). Innymi słowy minestrone, to jest wielka zupa. Dla mnie jest ona wielka na dwa sposoby. Po pierwsze - jest wielka, czyli wspaniała i dlatego - po drugie - zawsze gotuję ją w największym garnku...
Składniki (6-8 porcji):
1 ząbek czosnku
kawałek skórki sera Parmiggiano lub Grana Padano
1 łyżka oliwy z oliwek
młode warzywa:
3 marchewki
1/2 cukinii
2 łodyżki selera naciowego
3 ziemniaki
garść fasolki szparagowej
1/4 główki młodej kapusty
3-4 dojrzałe pomidory lub puszka krojonych
odrobina utartego sera parmezan lub grana padano
kilka listków bazylii
1 łyżka pesto genovese
sól, pieprz
Sposób przygotowania:
W dużym garnku wstawić ok. 1-1,5 litra wody i zagotować.Warzywa opłukać, marchew i ziemniaki obrać, wszystkie warzywa pokroić na kawałki. Jeśli używamy świeżych pomidorów należy je sparzyć i obrać ze skórki, następnie pokroić w grubą kostkę
Do gotującej wody dodać skórkę z sera, oliwę i wyciśnięty ząbek czosnku. Następnie wrzucić wszystkie warzywa oprócz pomidorów. Gotować 10 minut, dodać pomidory świeże lub z puszki, garstkę listków bazylii (zostawić kilka do dekoracji) i gotować jeszcze 5 minut. Garnek zdjąć z pieca, dodać łyżkę pesto genovese i doprawić solą i pieprzem do smaku.
Zupę podawać udekorowaną listkiem bazylii i posypaną utartym serem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz