Kiedy spaceruje się w upalne południe po opustoszałych o tej porze uliczkach sycylijskich miasteczek, z wielu domów słychać i czuć atmosferę zbliżającego się pranzo, czyli obiadu. Stukają talerze, szczękają sztućce, skwierczą dania na patelni, ale przede wszystkim pachnie czosnek i warzywa smażone na oliwie. Czasem też słychać jak mamma nawołuje do stołu domowników. Szczerze mówiąc, uwielbiam tak podglądać kuchenne życie włoskich rodzin i po latach wciąż czuję ten zapach, który roznosił się z okien i otwartych, często na oścież, drzwi sycylijskich domów i, tak sobie myślę, że caponata musiała też należeć do repertuaru mammy Corleone, obok pasty z sosem pomidorowym, o której tak dużo w książce.
Caponata, to kwintesencja południa Włoch - sałatka z duszonych na oliwie warzyw śródziemnomorskich, trochę przypomina francuską ratatouille, jednak ma swój całkiem odmienny charakter i swój kwaskowo-słodkawy smak. Jej prostota sprawdza się jak zawsze w przypadku większości włoskich dań. A smak? Dla mnie squisito!!!
